Vandaag vertelt Christio over dag 3 en 4 van de afgelopen AVD. Voor hem is het de eerste keer dat hij de AVD van dichtbij meemaakt. Lees verder hoe hij het heeft ervaren.

Dag 3: Cuteness Overload

“Deze keer ging de route dwars door het toeristisch centrum van Paramaribo. Toch wel cool om dan die wandelmars zo mee te maken, vanaf het terras van een leuk café. De ene groep was mooi gekleed, de andere groep had simpele shirtjes aan. Weer een andere groep had hele danspasjes ingestudeerd, anderen weer liedjes.

Er waren er een paar die er bovenuit staken. De Inheemse groep uit Bernarddorp  had niet voor niets de voorpagina gehaald maar ook de Tuberozen en vooral de dames van Prefoeroe verdienen een pluim. Deze drie groepen staken er bovenuit, niet alleen door hun kostuums maar ook door het feit dat ze allemaal een stralende glimlach toonden en de moeite namen te poseren voor de foto’s die in overvloed werden genomen.

Het deed denken aan een van de scenes uit de boeken van Cynthia McLeod waarin ze een ‘doe’ omschrijft. Jammer dat de overvloed aan politieke partijen, voornamelijk twee, het culturele aspect een beetje teniet deed. Want eerlijk is eerlijk, het zakte op twee punten wel een beetje in.  Bij de derde groep in geel en zwart en al helemaal toen er daarna nog tien groepen in geel en zwart kwamen. En ook bij de tigste groep in paars, die het echter wel beter had aangepakt door een variëteit aan kostuums te hebben.

Nee, volgend jaar gewoon een groep per partij en dan meer culturele of maatschappelijke groepen, bedrijven en individuele lopers. Die weten er een feestje van te maken en kom op: veel leuker om te kijken naar die kleintjes van bijvoorbeeld Sranan Bromki of Libi Tori Krioro!! Oja, en wat zag het er cool uit al die instrumenten. Sommigen op een  kinderwagen, anderen op een oude container en zelfs een simpel bankje wat er toch voor zorgde dat men lekker in het ritme bleef lopen!”

Dag 4: Explosie van Plezier

“De sfeer zat er goed in bij alle groepen op de laatste dag van 51^ste AVD. Er werd gedanst, gelachen en gezongen. En zelfs de blikseminslag met als gevolg een korte stroomonderbreking heeft de pret niet mogen drukken. Men ging gewoon door!

Het leek er zelfs op alsof er meer groepen waren die meeliepen maar dat kwam misschien omdat sommigen van kostuum hadden gewisseld. Wie een toilet had en een SRD vroeg voor het gebruik daarvan had hele goede zaken kunnen doen. Volgens de participanten waren er te weinig toiletten geplaatst langs de route en dat zou in het vervolg wel beter mogen, zeiden ze, daar het grootste gedeelte van de deelnemers vrouwen waren.

Een eerste keer deze AVD meemaken, doet verlangen naar meer. Het was namelijk echt een feestje, waarbij men echt een duidelijke indruk krijgt van onze culturele diversiteit maar ook onze inventiviteit en ‘laidback attitude’. En nog mooier was dat we echt één waren, dwars door alle dagelijkse beslommeringen die het soms lastig maken begrip voor elkaar te tonen! ”

Meer foto’s van de BVSS Fernandes AVD 2015 vind je hier