Sinds anderhalf jaar woont Christio Wijnhard weer in Suriname. Op zijn negende vertrok hij met zijn moeder naar het koude Nederland waar hij de middelbare school en de Kunstacademie doorlopen heeft. Om zijn ervaringen in zijn oude nieuwe thuisland te delen met zijn nieuwe oude thuisland is hij begonnen met bloggen. Dit was voor Christio de eerste keer dat hij de AVD heeft meegemaakt en hij deelt zijn ervaringen met ons:
Dag 1: Zintuiglijk genieten
“Wat was het rustig in het toeristische uitgaanscentrum van Paramaribo tijdens de eerste dag van de BVSS Fernandes Avondvierdaagse. Het was echter schone schijn. Wie richting de wandelmars ging, snapte meteen waarom het zo rustig was. Alle aandacht was gericht op de opzwepende muziek en de kleurrijk uitgedoste groepen.
En ook al kon je er niet bij zijn, door de dampende beats was dat toch wel weer het geval. En wie werkzaam is in het toeristische centrum kreeg het zwaar te verduren toen rond een uurtje of half acht de toeristen en masse terugkeerden om te eten. Vrolijk waren ze en dat mag ook wel!
De wandelmars is een toeristische attractie van bijna hetzelfde kaliber als het carnaval. En na de hele ophef omtrent het ‘ordinaire’ gedrag, lijkt het dit jaar zelfs beter te worden dan het carnaval. De foto’s die voorbijkomen op social media tonen vooral een focus op mooie kostuums en de culturele diversiteit van ons land.
Wat ooit begon als een evenement voor de wandelsportliefhebbers is uitgegroeid tot een echte publiekstrekker waar we trots op mogen zijn. En natuurlijk zijn er mensen die klagen. Over de onduidelijke aanwijzingen van de politie met betrekking tot de omleidingen en sommigen vinden dat het centrum vier dagen lang ontwricht word.
Maar dat mag de pret niet drukken. Er word namelijk wel degelijk met man en macht gewerkt om de overlast zoveel mogelijk te beperken maar hey,alles heeft een keerzijde! En soms, soms moeten we minder zeuren en gewoon genieten. Zintuiglijk genieten(met de oren, neus, mond en huid) van de uitgelaten sfeer die vier dagen lang door de stad hangt!”
Dag 2 Tong- en oogstrelend
“De tweede dag van de AVD voerde onder andere door ‘the fast food district’, om het zo maar te noemen, van Paramaribo. De Latourweg staat ook bekend om haar vele restaurantjes en BBQ-stands. Met de AVD die langs kwam moeten deze zaken een topomzet gedraaid hebben. Een Surinaams feestje is natuurlijk niets als er niet lekker gegeten, en gedronken, kan worden!
Ook voor de wandelgroepen werd goed gezorgd. Alle participanten hadden flesjes water en genoten al wandelend van versnaperingen zoals huzarensalade. De jongere groepen die meeliepen leken zelfs beter verzorgd te worden omdat zij ook sap en broodjes in hun handen meedroegen. Wat dat betreft hadden de kotomisies en de Inheemse dames het goed bekeken. Want de kopro beki of koeroekoeroe was natuurlijk een onderdeel van de dracht die vaak genoeg werd gevuld met flesjes water.
En als de verzorging vanuit de organisatie minder was dan had men altijd nog de optie iets langs de weg te vragen of de kopen. Jep, want overal langs de route waren er auto’s geparkeerd. En bij allemaal was de kofferbak geopend en gebruikt als chillstoel, met een goed gevulde koelbox ervoor. Sommigen voor eigen gebruik maar ook meer dan genoeg mensen waren er die de kans aangrepen om een klein zakcentje bij te verdienen.
De AVD was dus niet alleen een genot voor het oog met de mooie kostuums maar ook voor de tong en de maag zoals bij elk Surinaams feestje!”
One thought on “Horen, zien, ruiken en proeven: de AVD experience van Christio Wijnhard”